Schittering van woorden

De in 1945 in Parijs op vijfenzeventigjarige leeftijd overleden Zinaida Hippius is een van de grote legendarische figuren uit de moderne Russische literatuurgeschiedenis. Ze schreef als zevenjarig meisje al publiceerbare gedichten en werd op zeer jonge leeftijd een van de invloedrijkste figuren van het symbolisme. Ze bouwde een ontzaglijk oeuvre op aan romans, verhalen, gedichten, toneelstukken, reportages. Door haar huwelijk met de destijds beroemde en veelgelezen Mereskovski werd haar salon het centrum van het culturele leven in St. Petersburg. De schittering van woorden omvat een zeer uitgebreide keuze uit haar verspreide autobiografische geschriften. Er zijn herinneringen aan onder anderen Alexander Blok, Andrei Bjelyj, Valeri Brioesov en rozanov. Maar ook aan haar huwelijk met Mereskovski. Een geslaagd huwelijk in erotische zin was het niet. Dit hing samen met het feit dat Hippius in tal van opzichten een mannenrol speelde. Ze voelde zich een man gevangen in een vrouwenlichaam. Ze geloofde dat verslaving aan als normaal beschouwde sexualiteit haar aan de dood zou ketenen. Ze onderhield nauwe betrekkingen met de sekte der Chlysten of flagellanten wier rituelen gepaard gingen met sexuele orgieën. Ze werd door haar vijanden afgeschilderd als een vrouwelijke Raspoetin. Kortom, een uiterst bewogen en interessant leven tijdens een periode die aan bizarre figuren geen gebrek kende. Verteld in haar eigen woorden, die van een van de beste stilisten van haar tijd.*Ze is een echte heks.- L.Trotski