Regen, kosmos, kamerplant

De mens kan met zijn getob en gefilosofeer weinig anders doen dan zich verschansen in een wereld van industrie, steden en treinstations, maar ontsnappen aan de wetten van de natuur kan niemand. In deze gedichten is bijna altijd een milde dreiging aanwezig, als ondertoon van iets groters dan de dichter en haar gedachtewereld. Regen, kosmos, kamerplant is een even fabelachtige als ontnuchterende bundel, vol plichtsbesef tegenover de tijd, de ruimte en de elementen. Rebels en berustend, ridicuul en wijs, grappig en sinister. Licht verontrustende gedichten van een dichter die zich even goed thuis voelt op kosmische schaal als in het dna van het vogelbekdier.