Pelgrimsgrond

Pelgrimsgrond bevat gedichten over drang en dwang. Ze zinderen tussen onvermogen en kracht, dood en levensdriften en bestrijken de vertrouwde themavelden van Albert Hagenaars: reizen, erotiek en, nadrukkelijker dan voorheen, het belang van kunst. De auteur roept in zeven delen van elk zeven gedichten herinneringen op aan momenten dat hij getroffen werd door poëzie, schilderijen, muziek en films. Hij beleeft opnieuw glorie en teloorgang van de liefde en bezoekt plaatsen die niet alleen cultureel maar ook sacraal van betekenis zijn. Pelgrimsgrond confronteert de lezer met dichters als Charles Baudelaire en de Middeleeuwse mystica Hadewych, schilders als Edward Hopper, Edvard Munch en Affandi, componisten als Jacob Obrecht en Gustav Mahler, films als Das Leben der Anderen en Dead Poets Society en bedevaartplaatsen in onder meer Cambodja, China en Litouwen. Alle gedichten getuigen van Hagenaars’ fascinatie voor de wereld en haar eindeloos uit te vouwen werkelijkheid. Albert Hagenaars debuteerde in 1979 bij Poëzie-uitgeverij WEL met de bundel ‘Stadskoorts’. Zijn latere bundels zijn ter wille van de helderheid strak thematisch geordend, het meest symbolisch in ‘Tropendrift’ (2003). Dit boek, dat in het NL en Engels tegelijk verscheen, volgt qua compositie zowel in traject als verblijfsduur een reis. Het is gewijd aan bezochte plaatsen in Zuidoost-Azië: Thailand, Maleisië & Singapore, Sumatra, Java, Bali, Singapore & Maleisië en opnieuw Thailand. In ‘Tropendrift’ speelt de geschiedenis een belangrijke rol, zowel op het algemene niveau van politiek, religie en oorlog, als op het persoonlijke van familiebetrekkingen en relaties tussen man en vrouw, tussen ouders en kinderen, tussen west en oost. In ‘Bloedkrans’ (2012), bestaande uit 4 delen van elk 20 gedichten, brengt Albert Hagenaars vooral liefde, lust en dood samen. In dit boek, geschreven in het verhoopte midden van z’n eigen leven, koppelt de dichter herinneringen en eigen ervaringen aan wereldgebeurtenissen en omgekeerd. Nog nadrukkelijker dan voorheen richt hij zich hier op de thematiek van vruchtbaarheid. De drang tot overleven vormt voor elke cultuur in sterke mate de basis van het geloof. Albert Hagenaars (Bergen op Zoom, 1955) was aanvankelijk werkzaam als beeldend kunstenaar en galeriehouder. Hij studeerde Nederlands en bracht veel tijd in Frankrijk door. In 1980 koos hij voor de literatuur. Werk van zijn hand verscheen in talrijke bladen en bloemlezingen, waaronder Maatstaf, De Tweede Ronde, Literair Akkoord, Raster, Poëziekrant en ‘De Nederlandse poëzie van de negentiende en twintigste eeuw in 1000 en enige gedichten’. Behalve gedichten, romans en vertalingen schrijft hij ook kritieken over literatuur en moderne beeldende kunst voor tal van bladen. Hagenaars werkt vaak samen met kunstenaars en musici en ook met collega’s uit andere taalgebieden. Enkele van zijn boeken werden vertaald; in het Duits, Frans, Indonesisch en Roemeens. Enkele componisten maakten muziek bij werk van Albert Hagenaars. Hagenaars maakte veel reizen, door o.a. de Verenigde Staten, Latijns-Amerika en het Verre Oosten. De laatste jaren woont hij deels in Indonesië, het geboorteland van zijn vrouw, Siti Wahyuningsih, met wie hij al ruim 200 Nederlandstalige gedichten van bekende en onbekende auteurs in Bahasa Indonesia vertaalde en publiceerde. (www.alberthagenaars.nl)