Paradiso posters 1968-2008

Met ontwerpen van Martin Kaye, Marten Jongema, Kees Maas, Max Kisman, Mirjam Unger, Henri Lucas, Joppe Rovers, Meeuw, Zeloot, Parra, Experimental Jetset, Machine, Niels Meulman & P.J.Frith, Hotel, Ron van Roon en anderen.

Van alle opwinding, dynamiek en ‘reuring’ van veertig jaar concerten in het Amsterdamse Paradiso zijn naast een handvol bootleg LP’s, een beperkt aantal zwart/wit foto’s en selectief uitgezonden radio-opnamen, alleen nog de posters over. In de loop van haar bestaan zijn er voor de programma’s van Paradiso naar schatting een kleine tienduizend affiches gemaakt. Naast hun functie als promotiemateriaal dragen affiches voor de direct betrokkenen – programmamakers, artiesten, organisatoren en producenten – bij aan de legitimiteit van programma’s. Een goed affiche werkt als bindend element en zal in dat opzicht de kwaliteit van de concerten bevorderen.
Dankzij de aard van haar programmering heeft Paradiso in de loop van haar bestaan een groot aantal uitstekende ontwerpers aan zich kunnen binden; ondanks de korte levensduur van de posters, is er onmiskenbaar veel ambitie in de ontwerpen gelegd. Door de afwezigheid van een huisstijl en het ontbreken van de behoefte aan branding konden de ontwerpers in grote vrijheid werken. De deadline was echter altijd dwingend, en de hoeveelheid te ontwerpen posters was wekelijks groot. Maar een mislukte poster kon in de week daarop alweer gerevancheerd worden.
In zes interviews met Paradiso-ontwerpers wordt de speciale relatie met de concertzaal, de optredende bands en het publiek belicht. Programmeur Kees Heus schetst vanuit zijn positie als een van de opdrachtgevers het klimaat waarin de ontwerpen tot stand kwamen. In het voorwoord en de inleiding van Jan Hiddink en Jan Dietvorst wordt de aanzet gegeven tot een analyse van het verband tussen de grafische output en de ontwikkelingen in de 40-jarige concertpraktijk en de popcultuur in het algemeen.
Paradiso Posters 1968–2008 is een aanzet tot een cultuurgeschiedenis die op deze wijze over dit tijdvak nog niet geschreven is. De omvang en veelvormigheid van 40 jaar programmering van Paradiso is voor een aanzienlijk deel in deze affiches bewaard gebleven.