Neem mijn jeugd, die stierf vandaag

28 juli 1914. De wereldbrand breekt uit. Duizenden jonge mannen worden opgeroepen om te gaan vechten, nog eens duizenden melden zich vrijwillig. Met goede moed en vol van heroïsche gedachten komen ze terecht in modderige, ijskoude loopgraven, bevolkt door ratten en vlooien. Als 'kanonnenvlees' sneuvelen ze een roemloze, zinloze dood. Hun namen vinden we op witte kruisen, ritmisch gerangschikt op de oorlogsbegraafplaatsen in de Westhoek van Vlaanderen en het Noorden van Frankrijk.Dannie ten Zweege richt in dit boek voor meer dan honderd mannen en een enkele vrouw een monument op. Ze reconstrueert het wel en wee van Europese kunstenaars-soldaten: van Rik Wouters en Alain Fournier tot Edmund Blunden, van Rupert Brooke en August Macke tot Joe English. Bekende beeldend kunstenaars en schrijvers, maar ook vele jonge mannen die nog maar aan het begin van hun kunstenaarscarrière stonden, haalt ze uit de vergetelheid. We maken kennis met hun werk en voelen de voortdurende spijt over zoveel talent, in de knop gebroken.'Neem mijn jeugd, die stierf vandaag' toont een breed panorama van de kunstscene in Europa eind 19de, begin 20ste eeuw: van muziek tot beeldende kunst en literatuur. Een andere kijk op de Eerste Wereldoorlog, een verrassende kennismaking met zoveel onbekende kunst.