Naaman

Een zeer geliefde Syrische generaal blijkt te lijden aan melaatsheid. Het is te danken aan een klein slavinnetje, geroofd uit Israël, dat hij in aanraking komt met de profeet van de God van Israël. Het zaad van haar geloof accepterend, sterkt hem in zijn beslissing af te reizen naar dat land en daar de confrontatie met de profeet te zoeken. In plaats van allerlei bezweringen en toestanden, hoeft hij slechts te geloven, dat hij 'om niet' geholpen kan worden, niets meer. Zijn belijdenis manifesteert zich door het uitvoeren van een wel heel simpele instructie, eigenlijk een ultieme test. Hij slaagt en kan gezond terugkeren naar zijn huis en die God die geneest, bij zich dragen in zijn hart. Zijn aanbod meer dan genereus te betalen voor de genezing, wordt zeer resoluut afgewezen! Dat alles 'om niet' is gebeurd, is een aanfluiting voor de knecht van de profeet die hij bezoekt. Als deze knecht, onder valse voorwendsels, alsnog betaling voor de genezing denkt te verkrijgen en daarmee Gods werk loochent, ontvang deze knecht, als beloning, zelf deze vreselijke ziekte. Gods Zegen is niet te koop, niet te betalen, alleen geloof heeft hier uitkomst geboden. Kinderlijk geloof!