Na de bevrijding

Toen Nederland werd bevrijd van de Duitse bezetter leek het in eerste instantie of ons land explodeerde van vreugde. Dagen, weken, hier en daar zelfs maanden duurde het feest van de vrijheid. Maar daarna volgde voor bijna iedereen de ontnuchtering. Het waren loodzware jaren, jaren waar geen einde aan leek te komen. Ad van Liempt schreef het dramatische, weinig bekende verhaal over wat onze ouders en grootouders moesten meemaken nadat ze de oorlog hadden doorstaan. De moeizame weg terug voor de overlevenden van de kampen. Het immense verdriet in de uitgedunde joodse gemeenschap toen men zich realiseerde dat bijna niemand van de gedeporteerde familieleden en vrienden zou terugkeren. De machteloosheid in grote delen van het land over het langzame tempo van de wederopbouw. De schaarste. De armoede. En boven alles uit, de toenemende dreiging van een naderende oorlog met Indonesië. Alle plannen voor vernieuwing, alle oplossingen voor armoede en crisis, alle pogingen Nederland weer tot een florerend, opgewekt land te maken, liepen vast in de bittere strijd met wat toch zo lang `ons Indië was geweest.