Mijn zoon en ik

"Er waren dagen dat ik nergens zin in had. Ik voelde me futloos, had geen honger, eten lukte gewoonweg niet. Ik kon alleen maar denken. Altijd maar piekeren. Waarom ik? Waarom kan mijn leven niet gewoon zijn? Maar telkens ik naar mijn zoon keek, wist ik: voor jou moet ik doorgaan. Vele dagen heb ik zo gehad, dat ik geen energie meer had en toch spartelde ik me er elke keer doorheen. Mijn zoon gaf me die kracht. Ook al was er mentaal iets gebroken bij mij." Dit is het verhaal van een alleenstaande moeder en haar zoon, die ze koste wat kost wou opvoeden als ieder ander kind. Van een moeder die haar kind de waarde van het leven leerde en die zelf slaagde in het leven, ondanks de moeizame strijd die ze daarvoor moest leveren. In haar boek beschrijft ze de uitzonderlijke band met haar zoon, en haar tocht doorheen het leven met vallen en opstaan. Zonder man en met een beperkt budget, bleef ze doorgaan. Met tranen van verdriet, maar ook van geluk. Die kracht en moed putte ze uit de opvoeding van haar jongen, tot op de dag van vandaag haar levenskracht. Dit is haar verhaal. De schrijfster, die anoniem wenst te publiceren, wil met haar biografie graag een steun bieden aan alleenstaande mama’s en hen tonen wat zij kunnen verwezenlijken wanneer ze de moed niet verliezen.