Mijn weg

Het was dom om te trouwen en mijzelf voor te spiegelen dat het fijn zou worden. Het was ook dom om met niemand te praten over waar ik mee bezig was. Er was gewoon niemand geïnteresseerd in wat ik voelde of dacht, mij was niet geleerd om niet weg te lopen als het even niet ging. Als ik maar werk had mocht alles. Lees het maar terug. Ik wilde het Leger des Heils in, maar het duurde allemaal zo lang. Als je jong bent lijkt een jaar een eeuwigheid. Al denk ik nu dat ik er toch niets van terecht had gebracht met die slappe kant van mij. Wat wist ik nu van het geloof? Ik was op zoek maar vond het niet. Toen niet, in ieder geval.