Midzomer, stadsmoe

‘Ik zie ze voor me met een zeldzame helderheid: sluimerende monolithische wezens, zwevend aan de oppervlakte. De kleine ogen onder in de machtige kop die zich sluiten. Vanboven komen een paar trage stralen zon door het water schijnen, ze weerkaatsen op hun wijde grijze flanken.’ Rochus Veldman is fietskoerier. Hij doorkruist de stad en overpeinst het lot van zijn oudste vriend, die als vermist is opgegeven. Straten en cafés roepen zijn aanwezigheid op en vaak denkt hij hem te zien. Maar de pogingen tot herinneren lijken zijn desintegratie te bespoedigen, en hij trekt zich in zijn vrije tijd terug op zijn verdieping. Rochus’ onmacht om aan het leven deel te nemen wordt doorbroken door zijn ontmoeting met Alma. Zij voert hem mee naar Lesbos, waar hij wordt uitgedaagd de activist te worden die zijn vriend naliet te zijn.