In de ban van de krekel, in de ban van de mier

‘Verhalen brengen structuur in de chaos van de geschiedenis en van de politiek. Ze troosten, ze dragen lessen aan voor de toekomst, ze versterken een bepaalde orde, ze geven ons helden om ons aan op te trekken, schurken en verraders om weg te trappen.’

De publieke opinie in Europa wordt, onbewust, voor een goed deel bepaald door eeuwenoude verhalen – of liever gezegd: sprookjes. Drie sprongen er de laatste jaren uit. Het verhaal over de Krekel en de mier (ofwel: zuinigheid wint altijd). Het verhaal over Roodkapje en de wolf (ofwel: moet het altijd 1956 blijven?). En het verhaal over Hans Brinker en zijn vinger in de dijk (ofwel: de natuur getemd). Geert Mak betoogt dat deze eeuwenoude sprookjes hun zeggingskracht langzamerhand verloren hebben. Sterker nog: dat ze in de 21ste eeuw wel eens bloedgevaarlijk kunnen zijn.

Rede, uitgesproken bij de toekenning van een eredoctoraat aan de auteur bij de Westfälischen Wilhelms-Universität Münster, op 11 december 2014, ter gelegenheid van het 25-jarig jubileum van het Zentrum für Niederlande-Studien.

Gezamelijke uitgave van Fosfor Longreads en Atlas Contact.

Inhoud
1. Inleiding
2. Het verhaal van de krekel en de mier oftewel Zuinigheid wint altijd
3. Roodkapje en de wolf ofwel Moet het altijd 1956 blijven
4. Hans Brinker en zijn vinger in de dijk ofwel De natuur getemd