Loos

‘…Vrouwen gaan tegen hun veertigste hoe dan ook door een rouwfase, omdat ze afscheid moeten nemen van een levensdroom. Zeker wie geen partner en geen kinderen heeft, mist de intieme kanten van het leven en dus in feite de essentie ervan.’ Deze uitspraak van relatiedeskundige Rika Bonnet in De Morgen las Halina Reijn in mei 2015. Vervolgens schreef ze een nietsontziende column over haar eigen man- en kinderloosheid. ‘Het feit dat ik heel graag wil maar dat het niet lukt, en dat ik daar waanzinnig verdrietig om ben, is blijkbaar niet geloofwaardig, of te pijnlijk voor mij en mijn omgeving om onder ogen te zien.’ Naar aanleiding van haar column werd ze uitgenodigd in De Wereld Draait Door en kwam er een ware wervelstorm aan reacties op gang, variërend van enorm ondersteunend tot pure haat en nijd: ‘Je kan nog niet eens voor een cactus zorgen, laat staan voor een mens’. Maar ze werd vooral overstelpt met reacties van vrouwen die zich herkenden in haar verhaal en er meer begrip van hun omgeving door kregen. Dat het onderwerp lééft, werd binnen een paar weken in elk geval meer dan duidelijk. In Loos onderzoekt Halina hoe haar leven zo heeft kunnen uitpakken, en waar ze nu staat. Geldt liefdeloos + kinderloos = hopeloos? Of kunnen andere vormen van relaties en vriendschappen ons als mens toch compleet maken? In dit boek worden bestaande columns aaneengeregen door nieuwe verbindende verhalen en inzichten. Zo ontstaat een hartverscheurend eerlijk, maar ook ironisch en geestig autobiografisch portret van een vrouw in het hart van een bijzonder leven.