Je zadelt een vlinder

In zijn nieuwe bundel brengt de Henry Sepers ons o.a. naar de Franse Limousin, waar innerlijk en landschap in elkaar over lijken te lopen: 'in de naakte aarde en meertjes, zie je je eigen vlees en bloed.' De dichter 'zadelt een vlinder' op zoek naar 'de heuvel van het kind' en wil een jonggestorven meisje opwekken uit de dood om haar 'te bekleden met weefsels zo teer, als nimmer tijdens haar eerste leven.' Werkt de magie van het woord nog? In Je zadelt een vlinder doet Henry Sepers er alles aan, om deze vraag met een luidkeels ja te kunnen beantwoorden.In de loop der jaren heeft Henry Sepers zich niet alleen als prozaschrijver, maar juist ook als dichter ontwikkeld. Zijn eerste roman publiceerde hij in 1993, Het feest van de mollen. Er volgden nog vier romans, waaronder Bedachte stad (1997) en De zondaars (2005). Vanaf 2009 publiceert hij vooral poëzie. Net als zijn andere werk verschenen ook Baaierd (2009) en Spreekt de troubadour (2012) bij De Arbeiderspers. Deze laatste titel werd genomineerd voor de J.C. Bloem-poëzieprijs.Henry Sepers (1955) publiceerde verhalen en gedichten in o.a. Hollands Maandblad, De Gids, Maatstaf, De Poëziekrant en Het Liegend Konijn. Hij schrijft poëzierecensies voor het literaire weblog Tzum.Toen Lex Jansen, jarenlang uitgever van De Arbeiderspers, uitgeverij Magonia oprichtte, maakte Sepers de overstap naar deze jonge uitgeverij. Je zadelt een vlinder is de allereerste uitgave van Magonia.