Jörn

Een Rinck Oldenhove Story, stond er parmantig op de achterzijde van mijn eersteling… Tja, wat moet je vervolgens als schrijver? Was juist de kritiek niet op Chandler, dat zijn personages wél wisselden, maar het verhaal toch steeds het zelfde bleef? Is niet dé gouden regel voor elk genre: stoppen voor het vervelend wordt? Vandaar dus het besluit mijn Rinck Oldenhove Stories tot een trilogie te beperken. In dit tweede deel raakt Rinck door het zoeken naar een erfgenaam verzeild in een schimmig wereldje van al bijna tot stof vergane variété artiesten. Een rauwe confrontatie en een mengeling van werkelijkheid en zinsbedrog slaan daarbij fikse deuken in zijn zelfvertrouwen. Intussen wordt hij in zijn relatie voor malende versleten, knaagt een onverwachte ontmoeting aan zijn trots, en slaat zijn zelfbeeld aan gruzelementen. Voortjakkerend door half Europa, en verdwaald in het verleden, is het of een duivelse macht hem steeds een andere uitgang uit het doolhof wijst. Zoekt hij een schim? Wordt er op hem gejaagd? Of is het voornamelijk zijn ziel die hij tracht terug te vinden? Veel leesplezier! Wiert Fehling