Invloed woonplaats op fiscale behandeling grensoverschrijdende werknemers

De fiscale woonplaats van grensoverschrijdende werknemers heeft invloed op de wijze waarop zij in de belastingheffing worden betrokken. Momenteel wordt door staten bij de belastingheffing van niet-inwoners, in tegenstelling tot inwoners, doorgaans weinig tot geen rekening gehouden met hun persoonlijke draagkracht. Afhankelijk van de omstandigheden betalen niet-inwoners hierdoor potentieel aanzienlijk meer of minder belasting over hun arbeidsinkomen in vergelijking met hun directe collega#s die in de andere staat woonachtig zijn. In deze monografie wordt behandeld in hoeverre het onderscheid in fiscale behandeling van werknemers op grond van hun woonplaats verenigbaar is met het EU-recht (geldend recht). Hierbij wordt onder meer de Schumacker-rechtspraak van het Hof van Justitie uitvoerig geanalyseerd, waarbij wordt getracht een coherent systeem af te leiden uit deze jurisprudentie inzake de Unierechtelijke verplichtingen van lidstaten om de fiscale draagkracht van belastingplichtigen in aanmerking te nemen (onderscheid inwoners en niet-inwoners). Vervolgens wordt beoordeeld in hoeverre het bestaande onderscheid zou moeten vervallen ter bevordering van het vrije verkeer van werknemers binnen de EU (wenselijk recht). De conclusie is dat de fiscale draagkracht van werknemers onafhankelijk van hun woonplaats in aanmerking zou moeten worden genomen. Hiertoe wordt een EU-richtlijn voorgesteld.