In de middag van het leven

Het is een overbekend gezegde. Iedereen wil oud worden, maar niemand wil oud zijn. Bij de term oud zijn hebben we vaak allerlei associaties als stilstand, afgeschreven zijn of het ontbreken van dynamiek. Bij oud worden daarentegen denken we aan zolang mogelijk van het leven genieten en deelnemen aan de vele mogelijkheden die ons nog ter beschikking staan. De ene keer wordt van oud een karikatuur gemaakt, de andere keer is het een ideaal waarbij we meestal onszelf voor ogen hebben. Dit lijkt niet helemaal juist, want oud worden en oud zijn betekent ook dat we de vroegere belevenissen en wederwaardigheden verzilveren en als een moderne alchemist goud maken van onze levenservaringen. Daar wil deze uitgave behulpzaam bij zijn.Gabriël Prinsenberg zet zich intensief in om het biografisch leren en werken als een methode voor onderwijs, vormingswerk en hulpverlening te introduceren. Hij deed dat lange tijd in het hoger beroepsonderwijs en heeft in Nederland, België en Duitsland seminars en meerjarige opleidingen in biografisch werken gegeven. Thans is hij docent bij HOVO Utrecht/Amersfoort en opleider bij Instituut Labyrint.