Ik ben een held

Met trots presenteert Gottmer de eerste boeken van Ted van Lieshout in haar fonds. Nagenoeg iedere prijs die er te winnen valt werd al aan Van Lieshout toegekend. Nog niet zo lang geleden ontving hij de hoogste literaire onderscheiding voor zijn kinder- en jeugdboekenoeuvre: de Theo Thijssen-prijs.

Ik ben een held verscheen voor het eerst in 1990. Het is sindsdien in druk gebleven. Het mag dan ook terecht een moderne klassieker worden genoemd. Ted van Lieshout is, net als Annie M.G. Schmidt, een van de weinige auteurs die zowel door volwassenenjury’s als door kinderjury’s worden gewaardeerd. Ik ben een held werd getipt door de Nederlandse Kinderjury en kreeg een Vlag en Wimpel.

Sylvia Weve, die vorig jaar veel lof oogstte met haar prachtige dierenprenten in Ik leer je liedjes van verlangen, weet de humor van Ted van Lieshout als geen ander te verbeelden. Het resultaat is een spannend en geestig boek voor beginnende lezers, waarin de zoon de held is – en niet de vader.

‘Pap, lees je voor?’ vroeg ik.
‘Nee,’ zei hij, ‘dit boek is te eng.
Er komt een monster zonder kop in voor,
en een spook onder het bed,
en een vis met scherpe tanden!
Ik durf niet te kijken, hoor,
lees het boek zelf maar,
dat kun je best,
je hebt al een half jaar les.’
‘Goed,’ zei ik,
‘ik ben niet bang voor een spannend verhaal.
Ik ben een held!’