Historische atlas van Leeuwarden

Leeuwarden is al ruim vijf eeuwen de hoofdstad van Fryslân, maar de nederzetting is minstens tweemaal zo oud. De Historische atlas van Leeuwarden brengt de ontwikkeling in kaart van een terpdorp aan een arm van de zee, via de bloeiperiode als zetel van de Friese stadhouders in de Gouden Eeuw tot centrum van werkgelegenheid en cultuur in een eigenzinnige, perifere regio nu de 'kleinste grote stad' van Nederland. Aan de hand van kaarten, cartografische reconstructies, schilderijen en foto's wordt de ruim duizendjarige geschiedenis van Leeuwarden beschreven. Een stad die begon als nederzetting van boeren en vissers op terpen in een weids waddenkwelderland. Dankzij zijn centrale ligging, nabij de grens van klei, veen en zand ontwikkelde Leeuwarden zich binnen zijn singels vanaf de late Middeleeuwen tot het met grachten en kanalen doorsneden hart van het waterrijke Fryslân, waaruit nijvere buitenbuurten langs Vliet en Dokkumer Ee als slagaders het land in reikten. Vanaf de negentiende eeuw werd de landelijke ruimte tussen deze tentakels opgevuld met een enkele prestigieuze buurt en met veel volkswijken. Leeuwarden werd vooral het centrum van agrarische industrie, met de bijbehorende banken en verzekeringsmaatschappijen, om uiteindelijk uit te groeien tot een centrum van onderwijs, diensten en innovaties op het gebied van water.