Het verdriet van Versailles

De Eerste Wereldoorlog was een drama van ongekende omvang en wellicht waren en zijn de gevolgen van de Parijse verdragen, waarvan die van Versailles de allerbelangrijkste is, nog wel dramatischer. In plaats van een duurzame vrede te sluiten verviel ‘Versailles’ tot het toepassen van een bot overwinnaarsrecht, waarbij de verliezers van de oorlog ongehoord zwaar afgestraft werden, alhoewel alle oorlogvoerende landen schuldig waren aan het uitbreken van die oorlog. De opgelegde bepalingen van Versailles waren zodanig vernederend dat dit heftige reacties bij de verslagenen tot gevolg had, culminerend in dictatoriale ideologieën, een Tweede Wereldoorlog met 60 miljoen doden, de verdere uitbouw en ondergang van de Sovjet-Unie, de Koude Oorlog, de burgeroorlog in Joegoslavië en alle daarbij behorende geopolitieke spanningen die tot het einde van de 20e eeuw Europa in haar greep hielden. En ook in het Midden-Oosten - nadat het Ottomaanse Rijk was verslagen – waren en zijn de bepalingen van ‘Versailles’ één en al drama en nog steeds een groot verdriet. Tot op de huidige dag zien we als gevolg daarvan nog steeds mensonterende gebeurtenissen, die terug te voeren zijn tot de Parijse verdragen, zoals de opkomst van ISIS, de burgeroorlogen in Irak en Syrië, de problematiek van de 30 miljoen Koerden en de meer dan 5 miljoen Palestijnen die vanwege de Israëlische annexatiepolitiek in vluchtelingenkampen zijn ondergebracht en als oorspronkelijke bewoners van Palestina iedere waardigheid hebben verloren. Anton Kruft, die als bedrijfseconoom en historicus, bekend is met Oost-Europa en het Midden-Oosten, tracht aan de hand van de historische gebeurtenissen van de afgelopen 100 jaar vast te stellen hoe het mogelijk is dat de wereld nu nog steeds te kampen heeft met de naargeestige erfenis van ‘Versailles’ dat nog steeds niet is uitgewerkt. In dit historisch onderzoek sluit de auteur af met de daarmee verworven inzichten over de problematiek van ‘Oorlog & Vrede’.