Het ecogram

Hoe kan ik het sociaal netwerk van een cliënt in kaart brengen op een overzichtelijke manier? Hoe kan ik ervoor zorgen dat de informatie die ik verworven heb over het cliëntsysteem niet alleen voor mezelf duidelijk is, maar ook voor collega’s en andere hulpverleners, en niet in het minst voor de cliënt zelf? Het ‘ecogram’ – ook wel ecokaart genoemd - is een praktisch hulpmiddel om alle informatie over het sociale netwerk van een cliëntsysteem te bundelen en op een eenvoudige manier aanschouwelijk te maken. Het ecogram is bruikbaar voor een breed publiek. Wie op professionele basis met mensen werkt, zal in het ecogram een geschikt werkinstrument vinden om werkervaringen te delen met collega’s en andere hulp- en dienstverleners, bv. tijdens team-overlegmomenten. Wie als vrijwilliger of mantelzorger actief is, vindt in het ecogram een eenvoudige matrix om zijn bevindingen te ordenen en te kaderen. Het boek bestaat uit twee grote delen. Het eerste deel is eerder theoretisch van aard; de lezer wordt er vertrouwd gemaakt met de manier van denken die samenhangt met het ecologisch perspectief van het ecogram: het gaat eigenlijk over inzicht in kringlopen en het belang van verbindende netwerken. Dit eerste hoofdstuk vormt een noodzakelijke opstap naar de presentatie van het ecogram in het tweede, praktijkgerichte deel. In dat tweede deel wordt uitgelegd hoe het ecogram kan toegepast worden in diverse situaties. Uitgangspunt bij die toepassing is altijd het betrekken van de hulpvrager bij het in kaart brengen van zijn situatie. Het ecogram is dan ook geen modieus nieuw gadget, maar wel een emancipatorisch middel dat niet over de hoofden van de cliënt heen gebruikt wordt.