De nalatenschap van de Paulusabdij in Utrecht

Hoe achterhaal je de rijke geschiedenis van een abdij als er maar weinig vroege bronnen bewaard zijn gebleven?

Hoewel de Utrechtse Paulusabdij na Egmond de oudste benedictijner stichting is in de noordelijke Nederlanden, resteert er slechts een zeer fragmentarische nalatenschap. De oudste originele archivalia dateren pas van de veertiende eeuw en ook van de bibliotheek zijn maar weinig handschriften van vóór 1300 overgeleverd. In de achttiende en negentiende eeuw werd de kerk van de Paulusabdij gesloopt. Van het interieur is zelfs geen enkele afbeelding bekend. De bijdragen in deze bundel verschaffen een beter zicht op de rijke geschiedenis van de Paulusabdij dan tot voor kort mogelijk was.

Inhoud: HANS MOL, Inleiding LOTTY BROER, Sporen van Cluny? De abdijen van Sint-Paulus in Utrecht en Sint-Laurens in Oostbroek-De Bilt KAJ VAN VLIET, Monniken buiten de abdij. De proosdijen van de Paulusabdij op de Heiligenberg en in Drie HEIN HUNDERTMARK, Naar Adelbolds voorbeeld. De kerken van bisschop Bernold BART JASKI, Fragmenten van handschriften uit de bibliotheek van de Paulusabdij: een codicologische queeste PETER GUMBERT, Handschriften in de bibliotheek van het Paulusklooster HILDO VAN ENGEN, Laatmiddeleeuwse hervormingen in de Paulusabdij BRAM VAN DEN HOVEN VAN GENDEREN, Ontevreden monniken. Problemen in de Paulusabdij en een mislukte Reformatie (1425-1450) MARIETJE VAN WINTER, Over de eetgewoonten in de Paulusabdij KAJ VAN VLIET, Lijst van abten van Sint-Paulus KAJ VAN VLIET, Lijst van monniken van Sint-Paulus