"Hoe zal het met mij aflopen"

Gedurende zijn studententijd hield de latere Rotterdamse ziekenhuisdirecteur Jan Bastiaan Molewater (1813-1864) enige maanden een dagboek bij. Hij gaf daarin een belangwekkende beschrijving van zaken die een Leids medicijnenstudent in de jaren dertig van de negentiende eeuw bezighielden. Naast de colleges, de te bestuderen literatuur en de soms ontluisterende medische praktijken komen de contacten met zijn medestudenten en de hoogleraren aan de orde. Hij schreef over de Rederijkerskamer voor Uiterlijke Welsprekendheid in Leiden, zijn buitenlandse reisjes en de in zijn kringen al dan niet modieuze literatuur. Openhartig was hij over zijn eigen seksuele problemen en die van medestudenten. Hij was bang voor geslachtsziekten en had de gevreesde kwikbehandeling al eens moeten ondergaan. Toch kon hij maar met moeite een einde maken aan zijn contacten met een Leidse straatmadelief. Molewater schreef zijn dagboek voor zichzelf. Het is doorspekt met zelfreflectie en al snel wordt duidelijk, dat hij geen vrolijke kijk op het leven had. Hij leefde naar zijn gevoel in een verdorven maatschappij, terwijl hij zelf de wilskracht miste om te voldoen aan de eisen die hij aan zichzelf stelde. Toch hoopte hij dat zijn dagboekaantekeningen hem in een van zijn vele sombere buien nog eens zouden kunnen opvrolijken, 'omdat ze dan welligt door de herinnering aan alleraangenaamste uren in staat zullen zijn mijne mismoedigheid te verdrijven'.