Gemeenschap en andersheid

Anders zijn maakt deel uit van jezelf zijn – of dat nu God betreft, de mens of wat dan ook. Maar hoe kunnen God en de wereld zo totaal anders zijn en toch ongescheiden? Is er gemeenschap mogelijk waarin andersheid niet alleen getolereerd wordt, maar zelfs wordt voortgebracht en tot bloei komt? Dezelfde vraag stelt zich voor mensen onderling: een urgent maatschappelijk thema. In dit invloedrijke boek laat Ioannis Zizioulas zien hoe gemeenschap en andersheid zich tot elkaar verhouden en hoe zij hand in hand kunnen gaan. Zizioulas biedt de Drie-ene God aan als model: de God van de Bijbel is volmaakt één en toch drie personen. Zizioulas biedt een radicale, ontologische doordenking van wat het betekent om persoon te zijn en stelt zich daarbij in kritische dialoog met kerkvaders als Augustinus en hedendaagse grote denkers. Kern van zijn visie is dat het persoon-zijn niet in zichzelf begrensd is, maar een beweging is van liefde, waar de een woont in de ander, zonder zijn eigen andersheid te verliezen. Eén persoon is geen persoon, zal Zizioulas zeggen. ‘Een groot theoloog als Ioannis Zizioulas kan, juist omdat hij een relatieve buitenstaander is, de kerk van onze streken helpen de eigen zwakheden scherper in beeld te krijgen.’ Mgr. dr. Gerard De Korte ‘Bladzij na bladzij daagt dit bijzondere boek onze veronderstellingen uit. Dit boek nodigt uit om het christendom in zijn rijkste traditionele vorm te herontdekken. Een groots en alomvattend model voor heel de christelijke theologie.’ Rowan Williams Ioannis Zizioulas, Grieks-orthodox theoloog, is emeritus hoogleraar in de systematische theologie aan de Universiteit van Glasgow en andere toonaangevende universiteiten. Hij is metropoliet van Pergamon. Zizioulas geldt als een van de internationale toptheologen van dit moment. (Toptheologen. The Next Generation. Theologie aan het begin van de 21e eeuw. Frank G. Bosman). Op Zizioulas’ uitnodiging heeft paus Franciscus besloten dat de Katholieke Kerk meedoet met de jaarlijkse ‘Wereldgebedsdag voor de Schepping’.