Gegevensverwerking in het kader van de opsporing

Gegevensverwerking is voor de (justiti ) politietaak van essentieel belang. Informatiegaring richt in toenemende mate op elektronische gegevensverzamelingen, hetgeen de mogelijkheid biedt informatie sneller en effici er te verwerken dan voorheen het geval was. Het huidige kabinetsbeleid heeft geresulteerd in een toename van de mogelijkheden en bevoegdheden inzake gegevensverwerking door opsporingsinstanties en veiligheidsdiensten, teneinde in een veranderende maatschappij hun werk te kunnen blijven doen. Hierbij speelt de toepassing van geavanceerde hulpmiddelen als datamining een steeds belangrijker rol.In het kader van de bestrijding van terroristische acties lijken nauwelijks nog beperkingen te gelden voor het verwerken van informatie over personen, verdacht dan wel onverdacht. Het is de vraag in hoeverre dergelijke ruime mogelijkheden tot de verwerking van informatie en daarmee mogelijk gepaard gapaard gaande inbreuken op de privacy wenselijk en toelaatbaar zijn. De maatschappelijke ontwikkelingen nopen de wetgever tot het vinden van een balans tussen het effectief waarborgen van de veiligheid van de burger enerzijds en de bescherming van de privacy van diezelfde burger anderzijds. Dit onderzoek beoogt duidelijkheid te scheppen omtrent de mogelijkheden en onmogelijkheden van de verwerking van gegevens in het kader van de opsporingstaak. Daartoe is onder meer voor het gebruik van datamining onderzocht wat er binnen de grenzen van de juridische en maatschappelijke kaders wenselijk en mogelijk is.