Driehoeken: overleg en verhoudingen

Driehoeken: overleg en verhoudingenDe reeks Politiewetenschap is een uitgave van het Onderzoeksprogramma Politie & Wetenschap, een zelfstandigonderdeel van de Politieacademie. Politie & Wetenschap beoogt een stimulans te geven aan zowel de (weten schap -pelijke) kennisontwikkeling op het gebied van politie en veiligheid als de daadwerkelijke benutting daarvan inpraktijk, beleid en opleiding. Publicaties in de reeks Politiewetenschap betreffen in het algemeen studies met eenmeer theoretisch, verkennend of beschouwend karakter.Deze studie beschrijft belangrijke ontwikkelingen in het driehoeksoverleg tussen burgemeester(s), de (hoofd)-officier van justitie en de politiechef. Het driehoeksoverleg is begonnen als lokaal overleg ten tijde van de rijksengemeentepolitie en is inmiddels uitgegroeid tot een wettelijk verankerd instituut. Door de introductie vanregionale politie (Politiewet 1993) kreeg het driehoeksoverleg verschillende gedaantes: gemeentelijk, intergemeentelijken regionaal. Er werd gezocht naar een balans tussen decentraal driehoeksoverleg met slechts éénof enkele burgemeesters en gedeconcentreerde overleggen met een groter aantal burgemeesters aan tafel. Defacto centraliseert het driehoeksoverleg steeds meer. Vanwege de beheers- en beleidsruimte bestaat op een hogerschaalniveau, vaak een politiedistrict, meer vrije ruimte om te besturen.Na een terugblik op de periode van 1980 tot en met 2012 wordt gekeken hoe het driehoeksoverleg kanworden geplaatst in de huidige ontwikkelingen. Bij de start van de Nationale Politie (Politiewet 2012)schuren de verhoudingen in het driehoeksoverleg. Er bestaan politiek-bestuurlijke twijfels over de lokalepolitieprestaties, mede omdat de politie op een hoger schaalniveau lijkt te denken en te handelen. Door hetverbeterde bestuurlijke veiligheidsbeleid zijn burgemeesters echter in staat om krachtig invulling te geven aanhun gezagsuitoefening. Voor het OM is dat lastiger vanwege de beperkte organisatorische capaciteit en ditopolitieke affiniteit. Het boek sluit af met aanbevelingen om het driehoeksoverleg een zinvolle plaats te gevenbinnen de nieuwe structuren.