De inkt van Arcadia

Tussen de rinkelende telefoons en de hectiek in uitgeversland door sturen twee bevlogen boekenliefhebbers elkaar brieven: Perry Pierik, zelfstandig uitgever en Wim Huijser, creative director binnen een groot uitgeefconcern. De een is historicus, met als bijzonder aandachtspunt de turbulente twintigste eeuw, de ander literatuurliefhebber, auteur en biograaf van C. Buddingh'.Hun correspondentie levert een opmerkelijke caleidoscoop op aan ervaringen en inzichten in het land der bedrukte letteren. Zware en luchtige thema's wisselen elkaar af - 2007 werd een bijzonder jaar - alsmede het reilen en zeilen van alledag op de met manuscripten en concepten overladen bureaus. Biografieën, autobiografieën, hagiografieën, romans, klassieken, pamfletten, flyers en plannen, vooral veel plannen passeren de revue. En dan zijn daar nog de helden uit het vak, de auteurs, de opdrachtgevers, de hemelruiters, de beminnelijken, de diva's, de onuitstaanbaren, de oprechten en de rechtvaardigen. Achter dit gilde gaan de vertalers schuil. Zwijgend, minzaam en vooral dienstbaar ploeteren zij voort. De brieven brengen de lezer op avontuurlijke en vreemde plaatsen, zoals de geheimzinnige wasserettes van Heere Heeresma in Parijs, het spijkerschrift van Martin Ros, de assepoesters van Oeganda, de Russische oorsprong van de Protocollen van Sion, het boekkasteel van King Richard Booth of Hay, de speer van Longinus en de zijde van Jezus Christus. Ook staan ze stil bij de dood van Wolkers, het venijn van Hermans en hoe Komrij grabbelde in kinderrijmpjes. Als de storm van de werkdag weer gaat liggen en de brieven zijn geschreven, nemen de auteurs in de avondlijke uren hun literatuur weer ter hand om zich te laven aan de inkt van Arcadia.