De goede zoon

Dwarsligger xxx is De goede zoon van Rob van Essen, een meeslepend verslag van een tocht door een labyrint vol vreemde gebeurtenissen, maar ook een verrassend autobiografische roman over een zoon die de balans opmaakt na de dood van zijn moeder. In De goede zoon trekt Rob van Essen de lezer een omgeving in die dystopische trekken vertoont en tegelijk angstaanjagend herkenbaar is. In een wereld waar invoering van het basisinkomen heeft gezorgd voor lethargie en stijgend museumbezoek reizen twee mannen af naar het zuiden met een geheime opdracht. De een kent het echte doel van de reis. De ander heeft net zijn moeder begraven. Samen gaan ze op zoek naar verlossing en vergetelheid, bijgestaan door ironische robots en praatgrage zelfrijdende auto’s. ‘Een sprankelend werk van literaire verbeelding. De roman confronteert ons op schitterende wijze met de tekortkomingen en uitdagingen van ons eigen leven.’ – Juryrapport Libris Literatuur Prijs 2019 ‘De bevreemding van de hoofdpersoon werkt door in de lezer van dit rijke, wonderlijke boek.’ – 4 sterren in NRC Handelsblad ‘De sciencefiction-elementen, de droogkomische dialogen, de bizarre voorvallen, de flauwe grappen; ze sláán ergens op. Sterker nog: ze geven het verhaal gewicht, zonder het zwaar te maken. Zoiets krijgt alleen een onconventioneel goede schrijver voor elkaar.’ – 4 sterren in de Volkskrant ‘Rob van Essen schreef met De goede zoon een meesterlijke roman, het beste wat het afgelopen jaar op Nederlands literair gebied verscheen. Het is een gecompliceerd, veellagig boek, dat uit alle macht lichtheid blijft nastreven, grappigheid soms, en een diepere betekenis heeft die voortdurend nét onder het oppervlak schuilgaat. Een ongelooflijk mooi kunstwerk dat naar een aangrijpend einde toe werkt en scènes bevat die ik nooit meer zal vergeten.’ – Marja Pruis, de Groene Amsterdammer ‘Een groots en overdonderend boek.’ – HP/De Tijd ‘Zijn werk herinnert aan dat van Murakami en Paul Auster en het doet soms ook een beetje denken aan James Bond en Startrek. Intussen is De goede zoon met zijn bizarre fantasieën, Big Brotherachtige complotten, zelflopende rugzakken, seksleverende automobielen, z’n alles vervlakkende basisinkomen, wel degelijk een ideeënroman, over het leven, over kunst. Heel bijzonder.’ – Trouw ‘Rob van Essen roept in De goede zoon een wereld op die op tal van punten nog zeer herkenbaar is, maar in het hart van het verhaal is niets meer wat het lijkt. De goede zoon is geschreven vanuit een fundamenteel en herkenbaar gevoel van ontheemding. Wat er precies veranderd is, blijft onduidelijk, maar dat de beschaving die ons moest behoeden voor onwetendheid, machtswellust en geweld schielijk is verdwenen (zie Trump, Brexit, enz.), is een onweerlegbaar feit.’ – 4 sterren in De Standaard ‘Een volkomen logisch, maar ook boeiend en verontrustend verhaal. Van Essen is zoals altijd weer volstrekt onvoorspelbaar, filosofeert over zijn stokpaardje (iets kan tegelijkertijd waar en niet-waar zijn) en verrast in elke alinea.’ – 4 sterren in Noordhollands Dagblad ‘Je krijgt pas geleidelijk door dat alles met elkaar te maken heeft in deze complexe, maar razend knappe roman. Het wordt tijd dat Rob van Essen een grote prijs krijgt.’ – 5 sterren in Dagblad van het Noorden ‘Een volstrekt eigenzinnige roman en wat mij betreft het hoogtepunt in Van Essens oeuvre. Zijn meanderende, associatieve zinnen zijn verslavend, en ondanks de ondergeschiktheid van een plot (bij vlagen een parodie op een plot) wil je steeds weten hoe het verder gaat, hoe het zit, hoe al deze vreemde figuren zich verder voortbewegen door dit vreemde universum. Zowel hilarisch als diep ontroerend.’ – Niña Weijers, de Groene Amsterdammer ‘Een literaire allure die je niet vaak tegenkomt, het is een ideeënboek vol poëzie, vol verstilde beelden en absurde grappen, vol filosofische bespiegelingen over vergeten, opofferen en, al klinkt dat zo pompeus, over wat het betekent om te leven in de wetenschap dat het leven ook weer ophoudt.’ – Joost de Vries, de Groene Amsterdammer ‘Een ontroerende roadtrip van een schrijver die wordt ontvoerd door een zelfrijdende en pratende auto. Ze hebben het vooral over zijn moeder die hij net begraven heeft. Heel knap hoe Van Essen het absurdistische vanzelfsprekend maakt en slimme en melancholische gedachten combineert met een bizar plot.’ – Franca Treur, Algemeen Dagblad ‘Van Essen schrijft spitsvondig, grappig en beeldend, en toont dat je als schrijver compromisloos je eigen ding mag doen.’ – Lize Spit, De Morgen