De Geschäftsgrundlage

De Geschäftsgrundlage is in de meest rudimentaire vorm onder de naam van de Voraussetzung in 1850 ontworpen in Duitsland. Zij heeft daarna in een oervorm (te weten een subjectieve) een gedaante gekregen in een boek van 1921. De hieraan ten grondslag liggende gedachte is razendsnel overgenomen door het Reichsgericht en gerecipieerd naar de rechtspraak in Italië (1932). In Portugal is deze rechtspraak opgenomen in het burgerlijk wetboek van 1966 om vandaar terug te keren naar de vernieuwde wetgeving in het land van herkomst, Duitsland (2002). Vandaag de dag leven ongeveer 150 miljoen Europeanen onder de gelding van de Geschäftsgrundlage. Van dat verschijnsel hebben wij in Nederland nagenoeg geen weet. Omdat de opstellers van een Draft Common Frame of Reference (DCFR) een regeling hebben opgenomen voor de beëindiging van een overeenkomst in geval van het intreden van onvoorzienbare omstandigheden, is het zicht komen te ontbreken op het feit dat die voorziening deel uitmaakt van een groter geheel dat als Geschäftsgrundlage kan worden aangeduid. Dit boek is geschreven om het genoemde begrip te introduceren. Bovendien heeft de schrijver nog een verder doel voor ogen: het houden van een pleidooi voor aanvaarding van de Geschäftsgrundlage in ons recht.