Berlijn, Berlin

Hans Olink: Berlijn, Berlin. In het spoor van de geschiedenisIn Berlijn dringt de geschiedenis zich aan je op. Dat is niet zo gek, want het is de hoofdstad van maar liefst zes verschillende staten: het koninkrijk Pruisen, het Duitse Keizerrijk, de Republiek van Weimar, het Derde Rijk, de DDR en nu de republiek Duitsland. Dat drukt een stempel op een stad. Dat maakt Berlijn zo aantrekkelijk.In dertig verhalen volgt Hans Olink het grillige spoor van de geschiedenis. Verhalen uit verschillende steden, die alle Berlijn heten. Verhalen over het legendarische Café des Westens, het Romanische Café, de schrijvers Herman Heijermans, Paul van Ostaijen, Joseph Roth, Franz Kafka, Vladimir Nabokov en Cees Nooteboom, de beeldend kunstenaars Paul Citroen en Armando, de componist Hanns Eisler, de regisseur Bertolt Brecht, maar ook de revolutionairen Karl Liebknecht en Rosa Luxemburg, en Keizer Wilhelm II en de terrorist Josef Schaap.Hans Olink, die in de Duitse hoofdstad woonde en er nog vaak is, volgt hun spoor, zoekt wat hun erfenis is, en vraagt zich af welke rol ze nu nog spelen in Berlijn. Evenals in de jaren twintig van de vorige eeuw trekken kunstenaars naar de hoofdstad, om op de puinhopen van de Muur een nieuw leven vorm te geven. En niet alleen kunstenaars. Wie verlangt er eigenlijk niet naar Berlijn? De gids Hans Olink maakt het verblijf verrassend, verrijkend, spannend en ontspannend en wijkt positief af van de altijd dezelfde toeristische verhalen.Hans Olink verdiept zich al heel lang in de geschiedenis van de twintigste eeuw. Voor de radio in het VPRO-programma OVT, en in tal van boeken, zoals: Een Siberische Tragedie, Nico Rost. De man die van Duitsland hield en Dronken van het leven, een biografie over de schrijver en zwerver A. den Doolaard.Een Siberische Tragedie werd genomineerd voor de M.J. Brusse-prijs. De jury omschreef het als een 'schitterend en ontroerend boek' met een 'perfecte compositie'. Over Dronken van het leven schreef NRC Handelsblad: 'Een met vaart geschreven biografie...onthullend', Leeuwarder Courant: 'leest als een jongensboek', en Historisch Nieuwsblad: 'de biografie van Olink voegt zich in de traditie van de Vertellers'.