Begroten met beleid

De afgelopen twee decennia zagen we bij de overheid de opmars van New Public Management. Daarbij worden sturings- en verantwoordingsmethoden uit het bedrijfsleven gebruikt. Bij de rijksoverheid leidde dit tot het VBTB proces, bij gemeenten en provincies tot het Besluit Begroting en Verantwoording (BBV). Hoewel de overeenstemming over New Public Management onder financiële specialisten zo groot is, dat van een beleidsparadigma kan worden gesproken, blijken in de praktijk de resultaten tegen te vallen, en sturen gemeenteraden liever op activiteiten dan op maatschappelijke effecten. New Public Management kan ook tot perverse effecten leiden, zoals bij het ‘afrekenen’ van instellingen voor Hoger Onderwijs op aantallen afgestudeerden. Pleidooi voor planning en control op maat bij de gemeenten In het handboek Begroten met beleid leggen Paul Bordewijk en Henk Klaassen New Public Management op de snijtafel. Zij bepleiten een veel genuanceerdere aanpak, waarbij overheidstaken worden onderscheiden naar de vorm van marktfalen waarop zij een antwoord geven, de positie van de inwoners daarbij, de bedrijfsvoering en de mogelijkheid taken over te laten aan anderen. Dit alles is van belang voor de wijze van begroten en voor afrekenen en evalueren. Zo komt men tot planning en control op maat. De auteurs laten ook zien hoe dat in de praktijk bij verschillende gemeentelijke taken moet worden toegepast.