Altijd ergens oorlog

Marie is twaalf. Samen met haar zus Germaine woont ze bij haar moeder. Vader werkt als seizoenarbeider in Frankrijk. Bij het uitbreken van de oorlog verliezen ze alle contact met hem en blijkt moeder er alleen voor te staan. Op nieuwjaarsdag 1915 begint Marie een dagboek aan haar vader: 'Liefste vader, ik heb besloten om je elke dag te schrijven tot je terug bent. Er is zoveel dat ik je wil vertellen. Eerst dachten ze dat de oorlog maar enkele weken ging duren; ondertussen is het nieuwjaar en het lijkt er voorlopig niet op dat er meteen een einde aan komt. Maar lang kan het toch niet meer duren? Ik ga slapen nu, maar eerst zal ik nog enkele weesgegroetjes voor je lezen. Het mooiste dat er kan gebeuren, is dat ik morgen wakker word, en je terug bent...'