ADHD

ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder) in de kindertijd heeft een negatieve invloed op het gezin, kan het leren op school ondanks een goed IQ verstoren, de omgang met leeftijdgenoten ernstig bemoeilijken en heeft een negatieve invloed op de ontwikkeling van het zelfbeeld van het kind. De helft van deze kinderen blijft ook in de adolescentie en volwassenheid nog problemen hebben; voor hen is ADHD chronisch. De met ADHD samenhangende stoornissen en de uiteenlopende gebieden waarop de kinderen slecht functioneren, onderstrepen de ernst van deze gedragsstoornis, maar voorspellen ook de mogelijke ontwikkeling van nóg ernstiger problemen in de adolescentie en volwassenheid. De behoefte aan doeltreffende behandelingsmethoden is dan ook groot. Gedragstherapie en medicijnen (Ritalin) zijn de meest toegepaste behandelingsvormen. Gedragstherapie omvat onder meer het trainen van ouders en leerkrachten in gedragveranderingsprincipes, en cognitief gedragstherapeutische interventies voor het kind. Deze methoden zijn succesvol gebleken, maar de behaalde positieve resultaten zijn vaak van korte duur. Om de behandeling effectiever te maken, zo is de veronderstelling, moeten verschillende gedragstherapeutische interventies gecombineerd worden aangeboden, op elkaar worden afgestemd, individuspecifieke elementen bevatten, en over langere tijd worden toegepast. Met dergelijke meer intensieve multimodale behandelingen, waarin de behandeling van kind, ouders en school op elkaar afgestemd worden, kan de prognose van kinderen met ADHD verbeterd worden. Dit boek is vanuit het multimodale gezichtspunt geschreven