Te berg te dal, wij voeren overal

Te berg te dal, wij voeren overal. Zo kan je het leven van veel schippersechtparen samenvatten. Met name in de tweede helft van de vorige eeuw. Het hebben van ‘personeel’ was niet meer vanzelfsprekend. Technische verbeteringen verlichtten het werk aan boord dat daardoor steeds vaker samen of in gezinsverband werd gedaan.Gerrit Schouwstra en zijn vrouw Ank, lieten in 1961 een Rijnschip bouwen. De ‘Drechtstad’ kreeg kempenaarsmaten, was voorzien van een direct omkeerbare motor van 375 pk en werd uitgerust om te slepen, wat hij ook enkele jaren heeft gedaan. In 1987 kwam door ziekte een einde aan het varende leven van de Schouwstra’s. Maar hun reizenboek en herinneringen namen ze mee aan wal. Gerrit Schouwstra schreef die herinneringen op voor zijn kinderen en kleinkinderen. Die notities waren de basis voor dit boek. Zonder op- smuk vertelt Schouwstra over het leven aan boord, zijn reizen over Rijn, Moezel, Main en Neckar. De gevaren van de Boven Rijn, waar hoge stroomsnelheden het varen in voorspan noodzakelijk maakten. Maar ook het varen over Zeeland naar België of graan laden in Nieuweschans, om eens een hele andere hoek te noemen. Ze kwamen werkelijk overal waar hun schip maar kon komen.Al lezende ervaar je hoe ingrijpend de binnenvaart veranderde gedurende de jaren die hier zijn beschreven. Dit boek is een serieus verhaal en gelijkertijd een document, dat, op een vlot geschreven manier, inzicht geeft in het reilen en zeilen in de binnenvaart van die tijd. Het varen in daghuur, de jaren bij de N.P.R.C. en het opereren op de vrije markt. De strijd om de beurs en de opmaat naar de afschaffing ervan. Deze beleving van een stuk recente geschiedenis brengt herinneringen naar boven die nooit vergeten mogen worden. Honderden foto’s ondersteunen het geschreven woord en maken het verhaal compleet.