Mij krijgen ze niet

In deze autobiografie rijgen emoties en gebeurtenissen zich aaneen tot een boeiend beeld van een gehandicapt kind en later volwassen man. Beschreven vanuit de achtergronden van muzikale tijdsbeelden, de poëzie in hemzelf en anderen, de handreikingen die hij in zijn geloof vindt, en de liefde van en voor familie, vrienden en vriendinnen. Een openhartig, amusant, ontroerend en soms schokkend verhaal over leven met beperkingen in de zestiger en zeventiger jaren. Met een lach en een traan in korte impressies beschreven. Kees de Jager (1953) bracht zijn jeugd vooral in ziekenhuizen door, vanwege zijn destijds onbehandelbare bloedziekte hemofilie. Kwam na een baan bij een drukkerij in de WAO. Werd door zelfstudie tekstschrijver en vormgever, en bouwde in de tachtiger jaren een reclamebureau op. Werkte eind negentiger jaren als vormgever en public relations assistent bij het Ministerie van Defensie en raakte opnieuw in de WAO. Werd daarna actief in gehandicaptenwerk en kreeg daar in 2008 een Koninklijke onderscheiding voor. Is nu freelance adviseur, tekstschrijver en vormgever.