Merkenmoe

Neil Boorman Merkenmoe "Ik ben beter dan de doorsneemens want ik heb een echte Louis Vuitton-tas" Bestaat er een leven zonder Nike, Ralph Lauren en Chanel? Wat doe je als je op een ochtend wakker wordt en inziet dat je leven afhangt van alles wat cool en trendy is en dat je identiteit en denkbeelden zijn gebaseerd op een hiërarchie van merken? Neil Boorman vond het een schokkend inzicht en wilde van zijn merkenverslaving af. Op 17 september 2006 verbrandde hij op een plein in Londen in een groot vreugdevuur al zijn merkspullen: zijn Lacoste-shirts, zijn Adidas-schoenen en zijn Raf Simmons-bomberjack. Alles ging op de grote stapel. En wat niet brandde vernielde hij met een grote moker. Maar Boorman beschrijft niet alleen op een ontwapenend openhartige manier zijn eigen merkenverslaving en zijn pogingen om af te kicken. Hij vraagt zich ook af of je tegenwoordig überhaupt zonder merkspullen een normaal leven kunt leiden en legt de sociale, historische, economische en psychologische achtergronden van de huidige merkengekte bloot. Merkenmoe is een persoonlijke en hilarische kritiek op het moderne consumentisme. "Neil Boorman is een man naar mijn hart. Buitensporig hoge bedragen neertellen om met het bedrijfslogo van iemand anders rond te lopen is krankzinnig." Tom Hodgkinson, auteur van Lof der luiheid en Leve de vrijheid "Een levendig portret van iemands verhouding tot reclame en het smijten met geld." Newstatesman