Maison kelder

Noem in Den Haag of omgeving de naam 'Maison Kelder' en het antwoord is altijd hetzelfde: 'Van de hazelnoottaart!' Probeer het maar eens.Het komt omdat het banketbedrijf al tachtig jaar een begrip is - niet alleen in de residentie, maar ook tot ver daarbuiten. Wat daarentegen vrijwel niemand weet, is wat zich achter de schermen heeft afgespeeld.Dit wordt op levendige wijze verteld in 'Maison Kelder, Het huis van de hazelnoot'.Van de joodse onderduiker die in het huis van oprichter Dirk Kelder een schat had verborgen, tot het geraffineerde misleidingsspel van de nazi's.En van de overname van het bedrijf in 1946 door banketbakker Wiggert Jonker tot aan diens niet-aflatende expansie- en vernieuwingsdrift. Zelfs van oude vorken en de wielen van ziekenhuisbedden knutselde hij apparatuur om het werk in de bakkerij te vergemakkelijken. Ook de klanten komen aan bod. Koning Willem-Alexander kocht bijvoorbeeld, nog als kroonprins, zelf de hazelnootgebakjes voor zijn verjaardagsvisite.Auteur Danny Verbaan verhaalt bovendien over de latere eigenaren van Maison Kelder en de gedachte achter de verhuizing naar nieuwbouw in een Haags bedrijvengebied.Het boek is gebaseerd op uitgebreid archiefonderzoek en een groot aantal interviews.Danny Verbaan (1962) werkte bijna vijfentwintig jaar als journalist bij de Haagsche Courant en AD Haagsche Courant voordat hij een eigen tekstbureau begon.Hij heeft inmiddels tien boeken op zijn naam staan, waarin de historie en de belevenissen van mensen centraal staan.