De ontvoogding van de tragische held. Hamlet, Katadreuffe, en Van Egers verkennen de grenzen van het bedreigde Vader-land. Reeks: Psychoanalyse en Cultuur, nr. 12

Deze cultuuranalytische studie concentreert zich op drie literairewerken (en hun bewerkingen) die historisch gemarkeerd zijn. BordewijksKarakter uit het interbellum; Gerard Reves De avondenvan vlak na de Tweede Wereldoorlog, en Tom Lanoyes recentetheaterstuk Hamlet versus Hamlet. De auteur leest die werkenals paradigma's van drie lacaniaanse posities: de neurotische, deperverse en de grens van de psychotische positie. Hij doet dat nietals formele exercitie maar in de context van een historische ontwikkelingen een cultuurfilosofische maatschappijanalyse en aande hand van wat hij benoemt als een 'hamletconstellatie'.De hamletconstellatie is een supplementair model naast het oedipuscomplex,dat noodzakelijk is om een subjectpositie van hettwintigste en eenentwingste eeuwse subject te duiden. Met hetoedipuscomplex was het mogelijk de neurotische constructie vanhet patriarchale meesterdiscours te duiden. Dat meesterdiscourswas gebaseerd op een top-downstructuur in de betekenisconstructie,waarbij de externe grond van het gezag een hiërarchischepositie innnam ten opzichte van het subject. De basis van eenhorizontale autoriteit is een gemeenschappelijk aanvaarden vaneen grond, de wetten waarop het gezag gebaseerd is. Het is eenovertuiging die gebaseerd is op een sinthomatisch denkmodel datgeen oedipale of heteronormatieve grondwaarden meer erkenten dat deel is gaan uitmaken van onze identiteit, net zoals autoriteitgebaseerd op een patriarchale piramide dat vroeger deed.Bart Vieveen studeerde van 1977-1983 aan de Universiteit Leidenen werkte van 1999-2006 bij het Ro-theater. Sinds 2006 is hijrector/bestuurder bij het Stedelijk Gymnasium in Leiden. Op 29mei 2019 promoveerde hij in de Geesteswetenschappen aan deUniversiteit Leiden.