De adem van mijn zoon

27-7-2007. Is er een mooiere datum denkbaar? Zeker niet voor cabaretier en schrijver Marcel Verreck, want op die dag wordt zijn zoon Daniël geboren in het Haagse Bronovo-ziekenhuis. De gynaecoloog die de keizersnee uitvoert is degene die onze toekomstige koningin en haar twee zussen eveneens naar het levenslicht begeleidde. En dus ook deze prins Daniël. Na enige tijd blijkt dat de ontwikkeling van Daantje achterblijft, het medische circuit wordt betreden en er volgt een diagnose. Vanaf Daans eerste dagen heeft Marcel over zijn zoon geschreven, in korte stukjes over het liefdevolle ‘momentenleven’ dat zij delen. Inmiddels is Daniël dertien en wordt de mantelzorg te zwaar. De coronacrisis benadrukt die kwetsbare situatie en nu moet er gezocht worden naar een andere woonplek voor Daniël. In een persoonlijk verhaal, met veel oog voor het tragikomische, vertelt Marcel Verreck vanuit zijn vaderperspectief over zijn bestaan met Daan. Veel herkenbare aspecten van het leven als mantelzorger komen voorbij. Niet alleen de zwaarte van de zorg en de acceptatie van de situatie, maar ook de grappige momenten, het wederzijdse vertrouwen, het proces van loslaten en de onverdunde vadertrots. Marcel Verreck (Den Haag, 1960) is cabaretier, columnist en schrijver. Hij won in 1987 samen met Paul Pleijsier het Leids Cabaret Festival. Als Verreck & Pleijsier maakten zij een aantal succesvolle theaterprogramma’s en de liedjes-cd’s Ja en Reünie. Zes soloprogramma’s volgden. Daarnaast werkt(e) hij veel voor tv, radio en geschreven media. Hij publiceerde vier verhalenbundels en de literaire thrillers Moordopera, Aan lager wal, De laatste minuut, Toegift en Feest! Daarnaast schreef hij de spannende roman Deventersestraat en de IJsselnovelle Moordrivier. In De adem van mijn zoon vertelt hij over het bijzondere leven met zijn zoon Daniël. www.marcelverreck.nl